SZKOŁY PEŁNE TALENTÓW 2

Nasza szkoła drugi rok z rzędu bierze udział w akcji „ Talenciaki”, organizowanej przez sieć sklepów Lidl.

Zachęcamy wszystkich nauczycieli, rodziców oraz uczniów do udziału w akcji i wsparciu naszej „ Szkoły Pełnej Talentów” !!!

 

Aby zdobyć Talenciaka dla naszej szkoły należy : 

 -zrobić zakupy w sklepie Lidl za min. 50zł w tym przynajmniej jedno warzywo lub owoc.

 – przy kasie odebrać kupon – TALENCIAKA.

Zasady tego przedsięwzięcia są proste:
od 1 września do 5 listopada br. klienci sklepów Lidl będą otrzymywać „TALENCIAKI” – specjalne kupony, które mogą przekazać na rzecz wybranej szkoły. Za każde 50 zł wydane na zakupy zawierające minimum jeden owoc lub warzywo można zdobyć „TALENCIAKA”. Każdy „TALENCIAK” to punkt dla wybranej placówki, a także los na loterii. W odbywającym się co dwa tygodnie losowaniu szkoły niezależnie od swojej wielkości i położenia, będą miały szansę wygrać m.in. kompletnie wyposażone sale komputerowe oraz sprzęt elektroniczny.

„TALENCIAKI” będzie można aktywować na stronie www.lidl.pl/szkoly wykorzystując kod numeryczny lub skanując z nich unikalny kod QR, i przypisując je do wybranej przez siebie szkoły.

Specjalne kupony również będzie można przekazać w tradycyjnej formie – wystarczy przynieść je do szkoły i wrzucić do specjalnych pudełek znajdujących się na korytarzach naszej placówki.

W pierwszej edycji nasza szkoła zdobyła zestaw gier edukacyjnych na wyposażenie przedszkola oraz świetlicy. Zachęcamy do jeszcze większego wsparcia naszej szkoły w tegorocznej akcji, abyśmy mogli jeszcze lepiej doposażyć naszą szkołę w pomoce dydaktyczne lub sprzęt sportowy.

Pomóż nam zbierać Talenciaki!

 

 

 

 

 

CYBERPRZEMOC

CYBERPRZEMOC

Cyberprzemoc (ang. cyberbullying) to wirtualna agresja, która prowadzi do realnych krzywd. Agresja wśród dzieci była, jest i będzie. Na przestrzeni lat zmienia się jednak forma wyrażania złości i dezaprobaty w stosunku do drugiego człowieka. Wcześniej dzieciaki wdawały się w bezpośrednie bójki, a dziś częściej rezygnują z okładania się pięściami na rzecz dyskredytacji kolegi w Internecie. Czym jest cyberprzemoc, jak się objawia i jak sobie radzić w sytuacji, gdy dziecko stanie się ofiarą cyberprzemocy?

1. Formy cyberprzemocyCyberprzemoc to inaczej agresja elektroniczna, przmoc z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych, najczęściej telefonów komórkowych i Internetu. Dzieci i młodzież mogą nękać ofiarę za pomocą takich narzędzi, jak: SMS-y, MMS-y, poczta elektroniczna, witryny internetowe, fora dyskusyjne, czaty, komunikatory, blogi i serwisy społecznościowe. Szacuje się, że ponad połowa młodych internautów doświadcza przemocy w sieci.
2. W jaki sposób przejawia się cyberprzemoc?

• Poprzez wysyłanie wulgarnych i złośliwych SMS-ów i e-maili.
• Poprzez straszenie, nękanie, poniżanie i obrażanie za pomocą telefonu komórkowego albo w sieci.
• Poprzez kłótnie internetowe (tzw. flame war).
• Poprzez obraźliwe komentowanie wpisów na blogu lub na portalu społecznościowym.
• Poprzez rejestrowanie, publikowanie i rozsyłanie ośmieszających informacji, filmów lub zdjęć.
• Poprzez podszywanie się pod osobę w Internecie (tworzenie kompromitującej strony lub blogu pod czyimś imieniem).
• Poprzez dręczenie przez komunikatory typu Gadu-Gadu.
• Poprzez włamania na konta pocztowe w celu rozsyłania ośmieszających wiadomości, kopii e-maili itp.

Cyfrowy odpowiednik agresji jest tak bardzo popularny między innymi dlatego, że napastnicy (tzw. stalkerzy) czują się często anonimowi i bezkarni, np. zamieszczając witryny na serwerze w kraju, w którym pisemne groźby nie są karalne. Na Facebooku czy różnych forach dyskusyjnych można praktycznie pisać, co tylko się chce. Mamy nieograniczoną wolność słowa. Co prawda, administratorzy stron czy moderatorzy na forach starają się czuwać nad publikowanymi treściami, ale nie zawsze udaje im się wychwycić wszystkie akty agresji. Poza tym łatwo zmienić swoją wirtualną tożsamość i nick internetowy. W odniesieniu do cyberprzemocy przestaje się liczyć siła fizyczna, bo przecież nie dochodzi do bezpośredniej konfrontacji między ofiarą a napastnikiem. Chodzi o to, by wykorzystać jak najlepiej media elektroniczne, by zdyskredytować ofiarę. Mobbing internetowy jest o tyle groźny, że poniżające materiały są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i mogą pozostać w sieci (np. w formie kopii na komputerach), nawet gdy przestępca zostanie schwytany.

2. Czy jest się czym martwić?

Cyberprzemoc narodziła się na przełomie XX i XXI wieku, kiedy nastąpił gwałtowny skok technologiczny. Wtedy to coraz częściej media zaczęły donosić o zjawisku przemocy rówieśniczej w sieci. Wiadomo, że dla każdego dziecka czy nastolatka akceptacja wśród kolegów ma znaczenie niemalże priorytetowe. Można sobie tylko wyobrazić, co czuje nastolatka, której zdjęcie pojawia się na stronie pornograficznej, lub uczeń, kiedy zostaje nagrany za pomocą telefonu komórkowego w krępującej sytuacji w szatni szkolnej albo gdy czyta ośmieszające komentarze pod swoim profilem na portalu społecznościowym. Chociaż cyberprzemoc nie skutkuje siniakami, to rani dotkliwie, bo godzi w poczucie bezpieczeństwa i własnej wartości dziecka. Dziecko szykanowane w sieci czuje się zranione, samotne, upokorzone, zawstydzone, zastraszone, pełne złości, chęci zemsty, ale jednocześnie bezradne. Jak bronić się przed kimś, kogo może nawet nie znamy, nie wiemy, kim jest? Do tego dochodzi paraliżujący strach, że wszyscy już zapewne widzieli kompromitujące materiały. Najlepiej byłoby zapaść się pod ziemię.

Raport Safer Internet 2007 pokazuje, że pod wzglądem częstości zgłoszeń do helpline.org.pl cyberprzemoc lokuje się na drugim miejscu (po pytaniach o zasady bezpieczeństwa w sieci). Tymczasem tylko 39% polskich rodziców stosuje narzędzia kontroli rodzicielskiej na domowych komputerach.

3. Jak walczyć z cyberprzemocą?

Kluczem do sukcesu jest jak zwykle profilaktyka – lepiej zapobiegać niż leczyć. Zatem nie wystarczy rozmowa z dzieckiem „od święta”, ale stałe zainteresowanie jego problemami. Warto towarzyszyć dziecku w jego pierwszych kontaktach z siecią i od początku uczyć, jak bezpiecznie korzystać z Internetu. Rozmawiaj z dzieckiem o cyberprzemocy i ucz, jak zachować się w takiej sytuacji. Przestrzegaj przed krzywdzeniem innych za pomocą telefonu czy komputera. Pytaj, czy w szkole są realizowane projekty z zakresu profilaktyki przemocy w Internecie. Kiedy dziecko padnie ofiarą agresji elektronicznej, możesz skorzystać z informacji na temat bezpieczeństwa dzieci online opublikowanych na takich stronach, jak:

• www.dzieckowsieci.pl
• www.saferinternet.pl
• www.sieciaki.pl
• www.helpline.org.pl
• www.dyzurnet.pl
• www.cyberbullying.org
• www.netbullies.com
• www.stopcyberbullying.org

Kiedy jesteś ofiarą cyberprzemocy, powiedz o tym osobie dorosłej, np. rodzicom albo nauczycielowi w szkole. Z pomocą dorosłych łatwiej poradzić sobie w trudnej sytuacji. Nie kontaktuj się z dręczycielem i nie odpowiadaj na jego zaczepki w sieci, by nie prowokować go do dalszej agresji. Niczego nie kasuj z telefonu ani komputera, zachowaj wszystkie dowody cyberprzemocy. Co może być dowodem przemocy? E-maile, SMS-y, MMS-y, wpisy na stronach internetowych, zdjęcia, grafiki, komentarze do wpisów na portalach, rozmowy na czatach czy komunikatorach. Można zrobić zrzut tego, co widzisz na monitorze, czyli tzw. screen. W tym celu naciśnij klawisz Print Screen (Prt Sc) – pozornie nic się nie dzieje – a następnie otwórz dokument typu Paint czy Word i wybierz opcje „Wklej”. Na koniec zapisz plik. Niektóre dowody możesz wydrukować. Warto też uruchomić autoarchiwizację rozmów prowadzonych na czatach czy komunikatorach, by później móc wrócić do treści prowadzonych w sieci rozmów.

Jeśli spotkałeś się z cyberprzemocą, możesz zadzwonić pod bezpłatny numer telefonu 800 100 100 albo zgłosić sprawę na adres helpline@helpline.org.pl. Kiedy jesteś kolegą lub koleżanką osoby nękanej w sieci, nie przesyłaj dalej ośmieszających informacji, zachęć pokrzywdzonego do rozmowy z osobą dorosłą albo zaproponuj kontakt z helpline.org.pl. Jeśli jesteś rodzicem, pamiętaj, że dzieci mogą ukrywać, że mają jakiekolwiek problemy i z czymś sobie nie radzą. Kiedy dowiesz się, że dziecko jest zastraszane lub wyśmiewane w sieci, zbierz jak najwięcej informacji na temat tego, co się stało. Wspólnie zastanówcie się, kto może być agresorem. Zabezpieczcie dowody przemocy. Pamiętaj o wsparciu psychologicznym dla dziecka. Powiadom o zajściu szkołę, do której uczęszcza dziecko. Razem z pedagogiem i dyrektorem szkoły ustalcie strategię działania. Rozwiązań może być kilka – spotkanie pedagoga z ofiarą przemocy, spotkanie pedagoga ze sprawcą przemocy albo spotkanie rodziców ofiary i sprawcy przemocy w obecności pedagoga szkolnego. Warto pamiętać, że szeroko rozumiana anonimowość w sieci to ułuda, dlatego nie warto godzić się na bycie ofiarą. Trzeba interweniować!

Do zjawisk związanych z cyberprzemocą zalicza się:

• robienie zdjęć innym osobom telefonem komórkowym bez zgody rodziców/opiekunów prawnych,
• wstawianie zdjęć osób zarejestrowanych na fotografii bez ich zgód, a szczególnie
  przy ich wyraźnym sprzeciwie,
• włamania na pocztę elektroniczną, strony internetowe, kradzież treści zamieszczonych
  na prywatnych stronach internetowych,
• stalking (nękanie przy pomocy Internetu, telefonów komórkowych),
• groźby i znieważania wysyłane za pomocą Internetu lub telefonów komórkowych,
• umieszczanie wulgarnych treści w Internecie, publikacja ich w miejscach masowego dostępu dzieci i młodzieży,
• bezprawne wykorzystywanie informacji,
• uwodzenie i treści pornograficzne w Internecie,
• straszenie szantażowanie z użyciem sieci
• publikowanie lub rozsyłanie ośmieszających, kompromitujących informacji, zdjęć, filmów z użyciem sieci
• podszywanie się w sieci pod kogoś wbrew jego woli.

Do działań określanych mianem cyberprzemocy wykorzystywane są głównie: poczta elektroniczna, czaty, komunikatory, strony internetowe, blogi, serwisy społecznościowe, grupy dyskusyjne, serwisy SMS i MMS. W odróżnieniu od „tradycyjnej” przemocy (ang. bullying) zjawisko cyberprzemocy charakteryzuje wysoki poziom anonimowości sprawcy. Ponadto na znaczeniu traci klasycznie rozumiana „siła”, mierzona cechami fizycznymi czy społecznymi, a atutem sprawcy staje się umiejętność wykorzystywania możliwości, jakie dają media elektroniczne.

Co robić w sytuacji cyberprzemocy? Nie odpowiadać na zaczepki w Sieci, Zachowywać dowody przemocy (zachowywanie SMSów, i, wiadomości z komunikatora) Informować rodziców, Informować nauczycieli, Szukać pomocy u konsultantów Helpline.org.pl. 

 Ogromna rola dorosłych! Rozmawiajcie ze swoimi dziećmi tak, żeby wiedziały jak chronić swoją prywatność oraz szanować prywatność innych; Wasze dzieci powinny wiedzieć, że nie należy rozpowszechniać wiadomości, które mogą sprawić przykrość innym; Pomóżcie swoim dzieciom zrozumieć, jakie wiadomości i zachowanie może sprawić drugiej osobie przykrość i jak można temu zapobiec; Upewnijcie się, że dzieci wiedzą, jak można zablokować otrzymywanie wiadomości od osób, które nie znajdują się na ich liście kolegów.

https://www.cyfrowobezpieczni.pl/strefa-ucznia/filmoteka

Przydatne linki

 

Wszystkich rodziców, którzy chcieliby się dowiedzieć więcej na temat niebezpieczeństw czyhających na dzieci w internecie oraz tych, którzy chcieliby poznać skuteczne metody na wyeliminowanie zagrożeń, zapraszamy na polecane strony:

 

fdds.pl – oficjalna strona Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę

 

www.saferinternet.pl – oficjalna strona projektu Komisji Europejskiej, realizowanego w Polsce przez konsorcjum: Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę i Naukowa Akademicka Sieć Komputerowa

 

www.dzieckowsieci.pl - strona kampanii "Chroń dziecko w sieci", która ma na celu przestrzec rodziców przed konsekwencjami kontaktów dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym ze szkodliwymi treściami w Internecie i wskazać im, jak ograniczyć ryzyko takich kontaktów.