Tradycyjnie w pierwszy dzień kalendarzowej wiosny dzieci z klasy IA, IA i z klasy II A
wraz ze swoimi paniami żegnały zimę i witały wiosnę paląc Marzannę. Dzieci swoją radość
z nadejścia wiosny wyraziły radosnymi okrzykami. Kukłę czekał smutny los, jako symbol zimy
została spalona na stosie, ustępując w ten sposób miejsca kolejnej porze roku.
Przy tej okazji dowiedzieliśmy się, że jest to stary zwyczaj ludowy na odpędzenie zimy i
by jak najszybciej zawitała wiosna.
Imię Marzanna było dość rzadko nadawane w Polsce w związku ze zwyczajem topienia
Marzanny, symbolu śmierci, zła i odchodzącej Zimy.Topienie lub palenie Marzanny to stary
zwyczaj słowiański. Marzanna była symbolem zimy, którą w rytualny sposób palono bądź
topiono aby przywołać wiosnę. „Marzanna” nazywana była też „Marzanką” i była uosobieniem
śmierci, wszelkiego zła i chorób nękających ludzi zimą.
Zwyczaj ten miał zapewnić urodzaj w nadchodzącym roku. Żegnano w ten sposób zimę
a witano wiosnę. Wiosnę, która jest bardzo oczekiwana. Pojawiają się kwiaty np. przebiśniegi
i krokusy, budzą się ze snu zwierzęta, które spały całą zimę. W tym czasie przylatują bociany.
Można już zaobserwować rozkwitające pączki na gałązkach drzew oraz inne ciekawe oznaki
wiosny.Miejmy nadzieję, że tradycji stanie się zadość i wiosna na dobre u nas zagości.
Wszyscy czekamy na nią z utęsknieniem.